Kitende: eerste indruk/first impression (NL/EN)

Lieve mensen, is het echt waar? Nu al een maand voorbij?!

Ik moest mijn agenda dubbel checken om dit te geloven. Maandag 19 januari vertrok ik naar het wel heel erg hete zweterige zonnige zuiden, en nu is het alweer 19 februari!

Inmiddels zit ik 3 weekjes in mijn nieuwe huisje, maar in een andere locatie dan gedacht.

Nadat ik vrolijk had aangekondigd weer terug te keren naar Mbale en daar comfortabel onderdak te hebben geregeld in de zendelingen compound, kreeg ik drie dagen voor vertrek een smsje van meneer de landlord (de eigenaar en verhuurder van de huizen): Sorry maar ik heb het huis aan anderen gegeven. Wat?! Ik zal jullie de minder leuke details van het verhaal besparen.

Ineens was ik weer een zwervend projectiel, net als Rosa en Willie trouwens, die vanuit Mbale een nieuwe toewijzing in Kampala hadden gekregen en onverhoopt een huis in de buurt van Bethel moesten zoeken. Hun nieuwe toewijzing: Wilber fulltime commuter voor de dienstafdeling van Bethel, Rosa 1 dag per week commuter voor Bethel (wasserij, het lijkt wel of al mijn kringvriendinnen op een of andere manier in de wasserij verdwijnen @Carin ;-)!) en de rest van de week speciale pionierster in de gemeente Kitende. Een keer raden wat Willies eerste werkdag op Bethel zou zijn: mijn vertrekdag 19 januari. Wat een timing!

Aangezien wij alle drie nu letterlijk aan Jehovah overleverd waren voor de eerste overnachtingen ergens in Kampala, liet Jehovah die kans om voor ons te zorgen natuurlijk niet voorbij gaan! Een Amerikaans echtpaartje dat de vorige keer in Mbale in mijn gemeente zat, en inmiddels naar de Gebarentaal gemeente in Kampala verhuisd was, opende hun deur wijd voor ons allemaal! Niet 1 nacht, niet 2 nachten, gewoon zolang we het nodig hadden. Zo lief, wat een geschenk net op tijd!

Die eerste dagen gebruikten Rosa en ik om naarstig op zoek te gaan naar huizen. Ik had twee gemeenten in gedachte waar ik in (de buurt van) Kampala zou willen dienen: Nateete en Kitende. De keuze bleek makkelijk. Een dag zoeken in Nateete leverde niets op, de broeders en zusters die ik zou moeten contacten waren niet bereikbaar, het gebied zag eruit als een vuilnisbelt en ik voelde me er niet zo veilig in mijn uppie. In Kitende had Rosa al eerder wat huisjes gezien toen ze voor zichzelf op zoek waren, en liet me een huis zien dat ze erg leuk vond maar niet bij hun budget paste. Het was nog steeds beschikbaar, netjes en ruim, twee slaapkamers, veilig afgesloten compound, en een betrouwbare landlady. Het gebied was precies zoals ik had gehoopt: groen, rustig, heuvelachtig, en tot mijn verbazing was het predikingsgebied gigantisch groot. O ja, en uitzicht op Lake Victoria!
Het huisje ligt dichtbij Entebbe road (handig voor openbaar vervoer) maar te ver van het verkeer om het te horen. Vanaf Entebbe road pak ik simpelweg een taxibusje die me in 5 minuten tijd voor 500 shilling (15 cent) naar de “Koninkrijkszaal” brengt, ook aan Entebbe road.

Na 6 nachten elders uit de koffer te hebben geleefd, kreeg ik de sleutel! Hoera! Gelukkig waren Rosa en Wilber zo scherp om alvast een matrasje voor me mee te nemen, want dat was letterlijk het enige meubilair dat ik de eerste week had (zie de foto’s). Overdag was het mijn bank in de zitkamer, ’s nachts was het mijn bedje. En met de gasbrander van Rosa kon ik ook nog eens “gewoon” koken. Inmiddels is het ietsje meer ingericht, zijn de spullen uit Mbale van zowel Rosa, Willie als mijzelf naar Kampala gebracht, heb ik een bed in elkaar laten timmeren door de plaatselijke timmerman en is mijn bank vandaag ook gebracht! Zie de foto’s hoe de bank in delen op de bodaboda werd gesnoerd, op een af andere manier paste zelfs ik er nog tussen, gesandwiched tussen de boda-meneer en de planken.

Eigenlijk is het zo’n fijn huisje… dat ik hier maar 5 maanden woon doet me nu al pijn in het hart. Stiekem hoop ik dat ik het kan aanhouden, zelfs als ik weer in Nederland ben, tot ik weer terugkom. Dus mocht iemand denken, hé ik wil het ook eens uitproberen, neem contact met me op! Als ik het huisje nog huur terwijl ik alweer in Nederland ben en er zijn geen andere needgreaters die erin komen, heb je wellicht een heel makkelijke accommodatie in een zorgzame gemeente! Zelfs voor een paar weekjes hulp in hun gebied zijn ze je al heel dankbaar.

Ondertussen hebben Rosa en Willie op een steenworp afstand ook een huisje gevonden. Gezellig om bij elkaar in de gemeente te zijn en elkaar zo makkelijk op te kunnen zoeken!

De gemeente Kitende heeft een fijne eerste indruk gegeven, met name door de grote groep needgreaters die er is. Die zijn hard nodig om dit gebied te bewerken. Het aantal lokale broeders en zusters is niet zo groot en slechts twee zusters, moeder en dochter, pionieren. De moeder is twee maanden geleden begonnen. Grace (moeder) vertelde dat toen dochter Rina de enige pionierster was, ze het erg moeilijk vond partners te vinden in de velddienst. Ze hebben zich rot gebeden voor needgreaters die hun gemeente zouden komen ondersteunen, want ze hadden er niet één. Het resultaat? De verhouding needgreaters en lokale broeders en zusters is nu zowat 1 op 1! Ze zijn Jehovah ongelooflijk dankbaar voor deze overvloedige verhoring op hun gebed om hulp in de prediking en doen alles binnen hun vermogen om de needgreaters te ondersteunen en onderdak te bieden. Sommigen zijn er maar heel kort, anderen blijven wel een jaar.

In de paar weken dat ik hier ben, heb ik ze uit de USA, Zwitserland, Frankrijk en Schotland zien komen en gaan. De lange termijn needgreaters zijn voornamelijk zusters uit de USA en Zwitserland. En ikke, als je 6 maandjes lange termijn mag noemen. Oproep…. BROEDERS, waar blijven jullie nou! We hebben dienaren en ouderlingen nodig, wie gaat voor de nieuwe schaapjes van al die predikende zusters zorgen? Onze needgreater zusters kunnen hun mannelijke Bijbelstudies aan niemand overdragen, hoewel het niet wenselijk is, leiden ze ze toch zelf. Iemand moet het doen…

We hebben nog geen Koninkrijkszaal. Als je komt, zou je verblijf zo maar in de bouwperiode kunnen vallen. Wanneer is nog niet bekend. Er is een stuk land gekocht (op loopafstand van mijn huis) maar het bouwplan en papierwerk eist zijn tijd. Ondertussen vergaderen we in een garage van een gewillige Bijbelstudente, de “Koninkrijkszaal” aan Entebbe road. De studente heet Kevina en haar huis (inclusief garage) heet Kevina House. Dus verwijzen we bij elke uitnodiging om naar de zaal te komen, naar Kevina House :-). Ik voelde me er meteen thuis, het is klein maar grote open deuren, netjes wit geverfd, een schoon onderhouden compound. Koninkrijkszaal waardig! Alweer zo’n voorziening van Jehovah, nadat deze kleine nieuwe gemeente de laan uit was gestuurd door het schoolbestuur van een basisschooltje dat exorbitant hoge prijzen vroeg voor de huur van een klaslokaaltje als vergaderplaats. De garage is een upgrade!

Over de velddienst heb ik nog niet eens verteld, dat komt in het volgende blog wel! Voor de rest… zie de foto’s van mijn eerste indruk van Kitende.

Tot snel!


ENGLISH

Dear friends, is it real? Has one month already passed?!

I had to cross check my calender to believe it. Monday 19th January I left to the hot sweaty equator, today it’s 19th February!

After I had announced joyfully to my people in Holland that I would return to Mbale and had arranged a comfortable place on the missionary compound, I got a message from the landlord just 3 days before my flight. “Sorry, the house has been given to others.” What?! I will spare you the details.

So all of a sudden I a houseless traveller again, just like my friends Rosa and Wilberforce, who had just got a new assignment in Kampala and were searching for a place near Bethel. The first day of their new assignment was … 19th January, the day I would arrive. What a timing!

As we had to surrender ourselves completely to Jehovah’s hands, now that we had no place to stay, Jehovah would not pass this chance of taking care of us! A sweet American couple whom we had met in Mbale and who had moved to Kampala, opened their door wide for us. Not for 1 night, not for 2, but just as long as we needed accommodation. How loving and hospitable, a timely gift!

The first two days Rosa and I looked around for houses, both for them and for me. She showed me some houses that she had seen before when looking for accommodation in Kitende, the congregation to which Wilber and Rosa were assigned to. One house was just what I was looking for, still available and within my budget! Neat, spacious, 2 bed rooms, so it seemed a trustworthy landlady.

It is situated in the middle of the territory, within walking distance from Entebbe road but far enough to demp the noise of the road. I would just have to take a taxi for 500 shilling (0,15 euro) and in 5 minutes I would be at the “Kingdom Hall” which is just at the road side. Perfect!
After 6 nights sleeping under other people’s roofs, I got the key of my new house, hurray!

And how grateful I was for Rosa and Willie to bring me a mattress, as that would be the only furniture in the house for the next week (see pics). And a gas burner to cook on, borrowed from my dear friends.

In the meantime it got a bit more furnished, a local carpenter nearby made a bed for me last week and my couch/day bed just got in today! The pics show how the parts of it were put on a boda motorcycle for transporting it. Even I fitted in the middle, sandwiched by the boda driver and my couch!

I have come to love this house and the location so much that I’m thinking of continuing paying the rent for it while back in Holland after I come back. So… if anyone’s interested to try out Uganda in a comfortable and safe way, feel free to contact me! My house might be just available for you and you’ll end up in a very warm, caring, small congregation that needs your help in the territory a lot! Even a few weeks would be embraced gratefully here.

In the meantime Rosa and Willie have found a temporary place just a few minutes walking away from me. It’s great to still be near each other and serve in the same congregation!

The congregation Kitende has left a good first impression on me. The territory is breathtakingly beautiful and green. Especially on top of one of the many hills where we have a view on Lake Victoria. There’s a large group of needgreaters here, and each one of them is very necessary to cover the territory. The number of local brothers and sisters who make up this congregation is very small, while their territory is huge. Only two local sisters (mother and daughter) are pioneering. The mum started 2 months ago. She (Grace) told me that when daughter Rina was the only pioneer, it was very hard for her to find partners in the ministry. They both prayed and prayed for support in their congregation, as they did not have one single needgreater to help them out. The result? A multitude of needgreaters have come! They are incredibly grateful to Jehovah that he has answered their prayer in such abundant way! They do a lot to help needgreaters to find accommodation and take well care of them.

Some needgreaters are here for only short time, others for a whole year. In these first few weeks, I have seen people from the USA, Switzerland, France and Scotland coming and going. The long term ones are mainly sisters from the USA and Switzerland. And Holland, if I can call 6 months long term... But brothers… where are you?! We are in desperate need of more elders, more servants. Who will take care of the new sheep that all these preaching sisters are bringing in? The needgreater sisters cannot even hand over their male Bible students to brothers, coz there are not enough brothers in the field.

The English and the Luganda congregations in Kitende do not have their own Kingdom Hall yet. A plot has been bought though (very close to my house), so after the plan and the paperwork is ready, construction will follow.
In the meantime we have our meetings in the garage of a willing Bible student: our “Kingdom Hall at Entebbe road. The student is called Kevina and her house including garage are called “Kevina House”. So whenever we invite people to join our meetings, we refer to Kevina House! I felt home straight away, it is small but has been painted clear white and has huge doors that open the garage onto a large, clean, green compound. To me it is Kingdom Hall worthy! It is again one of those provisions from Jehovah, after the congregations had been sent away by the school management of a nursery school nearby where they used to rent a class room for the meetings. The garage is definitely an upgrade!

So far my first impression, next time more a ministry focussed story ;-).