Kitende: eerste indruk/first impression (NL/EN)
Door: Natalie Rosien
Blijf op de hoogte en volg Natalie
19 Februari 2015 | Oeganda, Kitende
Lieve mensen, is het echt waar? Nu al een maand voorbij?!
Ik moest mijn agenda dubbel checken om dit te geloven. Maandag 19 januari vertrok ik naar het wel heel erg hete zweterige zonnige zuiden, en nu is het alweer 19 februari!
Inmiddels zit ik 3 weekjes in mijn nieuwe huisje, maar in een andere locatie dan gedacht.
Nadat ik vrolijk had aangekondigd weer terug te keren naar Mbale en daar comfortabel onderdak te hebben geregeld in de zendelingen compound, kreeg ik drie dagen voor vertrek een smsje van meneer de landlord (de eigenaar en verhuurder van de huizen): Sorry maar ik heb het huis aan anderen gegeven. Wat?! Ik zal jullie de minder leuke details van het verhaal besparen.
Ineens was ik weer een zwervend projectiel, net als Rosa en Willie trouwens, die vanuit Mbale een nieuwe toewijzing in Kampala hadden gekregen en onverhoopt een huis in de buurt van Bethel moesten zoeken. Hun nieuwe toewijzing: Wilber fulltime commuter voor de dienstafdeling van Bethel, Rosa 1 dag per week commuter voor Bethel (wasserij, het lijkt wel of al mijn kringvriendinnen op een of andere manier in de wasserij verdwijnen @Carin ;-)!) en de rest van de week speciale pionierster in de gemeente Kitende. Een keer raden wat Willies eerste werkdag op Bethel zou zijn: mijn vertrekdag 19 januari. Wat een timing!
Aangezien wij alle drie nu letterlijk aan Jehovah overleverd waren voor de eerste overnachtingen ergens in Kampala, liet Jehovah die kans om voor ons te zorgen natuurlijk niet voorbij gaan! Een Amerikaans echtpaartje dat de vorige keer in Mbale in mijn gemeente zat, en inmiddels naar de Gebarentaal gemeente in Kampala verhuisd was, opende hun deur wijd voor ons allemaal! Niet 1 nacht, niet 2 nachten, gewoon zolang we het nodig hadden. Zo lief, wat een geschenk net op tijd!
Die eerste dagen gebruikten Rosa en ik om naarstig op zoek te gaan naar huizen. Ik had twee gemeenten in gedachte waar ik in (de buurt van) Kampala zou willen dienen: Nateete en Kitende. De keuze bleek makkelijk. Een dag zoeken in Nateete leverde niets op, de broeders en zusters die ik zou moeten contacten waren niet bereikbaar, het gebied zag eruit als een vuilnisbelt en ik voelde me er niet zo veilig in mijn uppie. In Kitende had Rosa al eerder wat huisjes gezien toen ze voor zichzelf op zoek waren, en liet me een huis zien dat ze erg leuk vond maar niet bij hun budget paste. Het was nog steeds beschikbaar, netjes en ruim, twee slaapkamers, veilig afgesloten compound, en een betrouwbare landlady. Het gebied was precies zoals ik had gehoopt: groen, rustig, heuvelachtig, en tot mijn verbazing was het predikingsgebied gigantisch groot. O ja, en uitzicht op Lake Victoria!
Het huisje ligt dichtbij Entebbe road (handig voor openbaar vervoer) maar te ver van het verkeer om het te horen. Vanaf Entebbe road pak ik simpelweg een taxibusje die me in 5 minuten tijd voor 500 shilling (15 cent) naar de “Koninkrijkszaal” brengt, ook aan Entebbe road.
Na 6 nachten elders uit de koffer te hebben geleefd, kreeg ik de sleutel! Hoera! Gelukkig waren Rosa en Wilber zo scherp om alvast een matrasje voor me mee te nemen, want dat was letterlijk het enige meubilair dat ik de eerste week had (zie de foto’s). Overdag was het mijn bank in de zitkamer, ’s nachts was het mijn bedje. En met de gasbrander van Rosa kon ik ook nog eens “gewoon” koken. Inmiddels is het ietsje meer ingericht, zijn de spullen uit Mbale van zowel Rosa, Willie als mijzelf naar Kampala gebracht, heb ik een bed in elkaar laten timmeren door de plaatselijke timmerman en is mijn bank vandaag ook gebracht! Zie de foto’s hoe de bank in delen op de bodaboda werd gesnoerd, op een af andere manier paste zelfs ik er nog tussen, gesandwiched tussen de boda-meneer en de planken.
Eigenlijk is het zo’n fijn huisje… dat ik hier maar 5 maanden woon doet me nu al pijn in het hart. Stiekem hoop ik dat ik het kan aanhouden, zelfs als ik weer in Nederland ben, tot ik weer terugkom. Dus mocht iemand denken, hé ik wil het ook eens uitproberen, neem contact met me op! Als ik het huisje nog huur terwijl ik alweer in Nederland ben en er zijn geen andere needgreaters die erin komen, heb je wellicht een heel makkelijke accommodatie in een zorgzame gemeente! Zelfs voor een paar weekjes hulp in hun gebied zijn ze je al heel dankbaar.
Ondertussen hebben Rosa en Willie op een steenworp afstand ook een huisje gevonden. Gezellig om bij elkaar in de gemeente te zijn en elkaar zo makkelijk op te kunnen zoeken!
De gemeente Kitende heeft een fijne eerste indruk gegeven, met name door de grote groep needgreaters die er is. Die zijn hard nodig om dit gebied te bewerken. Het aantal lokale broeders en zusters is niet zo groot en slechts twee zusters, moeder en dochter, pionieren. De moeder is twee maanden geleden begonnen. Grace (moeder) vertelde dat toen dochter Rina de enige pionierster was, ze het erg moeilijk vond partners te vinden in de velddienst. Ze hebben zich rot gebeden voor needgreaters die hun gemeente zouden komen ondersteunen, want ze hadden er niet één. Het resultaat? De verhouding needgreaters en lokale broeders en zusters is nu zowat 1 op 1! Ze zijn Jehovah ongelooflijk dankbaar voor deze overvloedige verhoring op hun gebed om hulp in de prediking en doen alles binnen hun vermogen om de needgreaters te ondersteunen en onderdak te bieden. Sommigen zijn er maar heel kort, anderen blijven wel een jaar.
In de paar weken dat ik hier ben, heb ik ze uit de USA, Zwitserland, Frankrijk en Schotland zien komen en gaan. De lange termijn needgreaters zijn voornamelijk zusters uit de USA en Zwitserland. En ikke, als je 6 maandjes lange termijn mag noemen. Oproep…. BROEDERS, waar blijven jullie nou! We hebben dienaren en ouderlingen nodig, wie gaat voor de nieuwe schaapjes van al die predikende zusters zorgen? Onze needgreater zusters kunnen hun mannelijke Bijbelstudies aan niemand overdragen, hoewel het niet wenselijk is, leiden ze ze toch zelf. Iemand moet het doen…
We hebben nog geen Koninkrijkszaal. Als je komt, zou je verblijf zo maar in de bouwperiode kunnen vallen. Wanneer is nog niet bekend. Er is een stuk land gekocht (op loopafstand van mijn huis) maar het bouwplan en papierwerk eist zijn tijd. Ondertussen vergaderen we in een garage van een gewillige Bijbelstudente, de “Koninkrijkszaal” aan Entebbe road. De studente heet Kevina en haar huis (inclusief garage) heet Kevina House. Dus verwijzen we bij elke uitnodiging om naar de zaal te komen, naar Kevina House :-). Ik voelde me er meteen thuis, het is klein maar grote open deuren, netjes wit geverfd, een schoon onderhouden compound. Koninkrijkszaal waardig! Alweer zo’n voorziening van Jehovah, nadat deze kleine nieuwe gemeente de laan uit was gestuurd door het schoolbestuur van een basisschooltje dat exorbitant hoge prijzen vroeg voor de huur van een klaslokaaltje als vergaderplaats. De garage is een upgrade!
Over de velddienst heb ik nog niet eens verteld, dat komt in het volgende blog wel! Voor de rest… zie de foto’s van mijn eerste indruk van Kitende.
Tot snel!
ENGLISH
Dear friends, is it real? Has one month already passed?!
I had to cross check my calender to believe it. Monday 19th January I left to the hot sweaty equator, today it’s 19th February!
After I had announced joyfully to my people in Holland that I would return to Mbale and had arranged a comfortable place on the missionary compound, I got a message from the landlord just 3 days before my flight. “Sorry, the house has been given to others.” What?! I will spare you the details.
So all of a sudden I a houseless traveller again, just like my friends Rosa and Wilberforce, who had just got a new assignment in Kampala and were searching for a place near Bethel. The first day of their new assignment was … 19th January, the day I would arrive. What a timing!
As we had to surrender ourselves completely to Jehovah’s hands, now that we had no place to stay, Jehovah would not pass this chance of taking care of us! A sweet American couple whom we had met in Mbale and who had moved to Kampala, opened their door wide for us. Not for 1 night, not for 2, but just as long as we needed accommodation. How loving and hospitable, a timely gift!
The first two days Rosa and I looked around for houses, both for them and for me. She showed me some houses that she had seen before when looking for accommodation in Kitende, the congregation to which Wilber and Rosa were assigned to. One house was just what I was looking for, still available and within my budget! Neat, spacious, 2 bed rooms, so it seemed a trustworthy landlady.
It is situated in the middle of the territory, within walking distance from Entebbe road but far enough to demp the noise of the road. I would just have to take a taxi for 500 shilling (0,15 euro) and in 5 minutes I would be at the “Kingdom Hall” which is just at the road side. Perfect!
After 6 nights sleeping under other people’s roofs, I got the key of my new house, hurray!
And how grateful I was for Rosa and Willie to bring me a mattress, as that would be the only furniture in the house for the next week (see pics). And a gas burner to cook on, borrowed from my dear friends.
In the meantime it got a bit more furnished, a local carpenter nearby made a bed for me last week and my couch/day bed just got in today! The pics show how the parts of it were put on a boda motorcycle for transporting it. Even I fitted in the middle, sandwiched by the boda driver and my couch!
I have come to love this house and the location so much that I’m thinking of continuing paying the rent for it while back in Holland after I come back. So… if anyone’s interested to try out Uganda in a comfortable and safe way, feel free to contact me! My house might be just available for you and you’ll end up in a very warm, caring, small congregation that needs your help in the territory a lot! Even a few weeks would be embraced gratefully here.
In the meantime Rosa and Willie have found a temporary place just a few minutes walking away from me. It’s great to still be near each other and serve in the same congregation!
The congregation Kitende has left a good first impression on me. The territory is breathtakingly beautiful and green. Especially on top of one of the many hills where we have a view on Lake Victoria. There’s a large group of needgreaters here, and each one of them is very necessary to cover the territory. The number of local brothers and sisters who make up this congregation is very small, while their territory is huge. Only two local sisters (mother and daughter) are pioneering. The mum started 2 months ago. She (Grace) told me that when daughter Rina was the only pioneer, it was very hard for her to find partners in the ministry. They both prayed and prayed for support in their congregation, as they did not have one single needgreater to help them out. The result? A multitude of needgreaters have come! They are incredibly grateful to Jehovah that he has answered their prayer in such abundant way! They do a lot to help needgreaters to find accommodation and take well care of them.
Some needgreaters are here for only short time, others for a whole year. In these first few weeks, I have seen people from the USA, Switzerland, France and Scotland coming and going. The long term ones are mainly sisters from the USA and Switzerland. And Holland, if I can call 6 months long term... But brothers… where are you?! We are in desperate need of more elders, more servants. Who will take care of the new sheep that all these preaching sisters are bringing in? The needgreater sisters cannot even hand over their male Bible students to brothers, coz there are not enough brothers in the field.
The English and the Luganda congregations in Kitende do not have their own Kingdom Hall yet. A plot has been bought though (very close to my house), so after the plan and the paperwork is ready, construction will follow.
In the meantime we have our meetings in the garage of a willing Bible student: our “Kingdom Hall at Entebbe road. The student is called Kevina and her house including garage are called “Kevina House”. So whenever we invite people to join our meetings, we refer to Kevina House! I felt home straight away, it is small but has been painted clear white and has huge doors that open the garage onto a large, clean, green compound. To me it is Kingdom Hall worthy! It is again one of those provisions from Jehovah, after the congregations had been sent away by the school management of a nursery school nearby where they used to rent a class room for the meetings. The garage is definitely an upgrade!
So far my first impression, next time more a ministry focussed story ;-).
Ik moest mijn agenda dubbel checken om dit te geloven. Maandag 19 januari vertrok ik naar het wel heel erg hete zweterige zonnige zuiden, en nu is het alweer 19 februari!
Inmiddels zit ik 3 weekjes in mijn nieuwe huisje, maar in een andere locatie dan gedacht.
Nadat ik vrolijk had aangekondigd weer terug te keren naar Mbale en daar comfortabel onderdak te hebben geregeld in de zendelingen compound, kreeg ik drie dagen voor vertrek een smsje van meneer de landlord (de eigenaar en verhuurder van de huizen): Sorry maar ik heb het huis aan anderen gegeven. Wat?! Ik zal jullie de minder leuke details van het verhaal besparen.
Ineens was ik weer een zwervend projectiel, net als Rosa en Willie trouwens, die vanuit Mbale een nieuwe toewijzing in Kampala hadden gekregen en onverhoopt een huis in de buurt van Bethel moesten zoeken. Hun nieuwe toewijzing: Wilber fulltime commuter voor de dienstafdeling van Bethel, Rosa 1 dag per week commuter voor Bethel (wasserij, het lijkt wel of al mijn kringvriendinnen op een of andere manier in de wasserij verdwijnen @Carin ;-)!) en de rest van de week speciale pionierster in de gemeente Kitende. Een keer raden wat Willies eerste werkdag op Bethel zou zijn: mijn vertrekdag 19 januari. Wat een timing!
Aangezien wij alle drie nu letterlijk aan Jehovah overleverd waren voor de eerste overnachtingen ergens in Kampala, liet Jehovah die kans om voor ons te zorgen natuurlijk niet voorbij gaan! Een Amerikaans echtpaartje dat de vorige keer in Mbale in mijn gemeente zat, en inmiddels naar de Gebarentaal gemeente in Kampala verhuisd was, opende hun deur wijd voor ons allemaal! Niet 1 nacht, niet 2 nachten, gewoon zolang we het nodig hadden. Zo lief, wat een geschenk net op tijd!
Die eerste dagen gebruikten Rosa en ik om naarstig op zoek te gaan naar huizen. Ik had twee gemeenten in gedachte waar ik in (de buurt van) Kampala zou willen dienen: Nateete en Kitende. De keuze bleek makkelijk. Een dag zoeken in Nateete leverde niets op, de broeders en zusters die ik zou moeten contacten waren niet bereikbaar, het gebied zag eruit als een vuilnisbelt en ik voelde me er niet zo veilig in mijn uppie. In Kitende had Rosa al eerder wat huisjes gezien toen ze voor zichzelf op zoek waren, en liet me een huis zien dat ze erg leuk vond maar niet bij hun budget paste. Het was nog steeds beschikbaar, netjes en ruim, twee slaapkamers, veilig afgesloten compound, en een betrouwbare landlady. Het gebied was precies zoals ik had gehoopt: groen, rustig, heuvelachtig, en tot mijn verbazing was het predikingsgebied gigantisch groot. O ja, en uitzicht op Lake Victoria!
Het huisje ligt dichtbij Entebbe road (handig voor openbaar vervoer) maar te ver van het verkeer om het te horen. Vanaf Entebbe road pak ik simpelweg een taxibusje die me in 5 minuten tijd voor 500 shilling (15 cent) naar de “Koninkrijkszaal” brengt, ook aan Entebbe road.
Na 6 nachten elders uit de koffer te hebben geleefd, kreeg ik de sleutel! Hoera! Gelukkig waren Rosa en Wilber zo scherp om alvast een matrasje voor me mee te nemen, want dat was letterlijk het enige meubilair dat ik de eerste week had (zie de foto’s). Overdag was het mijn bank in de zitkamer, ’s nachts was het mijn bedje. En met de gasbrander van Rosa kon ik ook nog eens “gewoon” koken. Inmiddels is het ietsje meer ingericht, zijn de spullen uit Mbale van zowel Rosa, Willie als mijzelf naar Kampala gebracht, heb ik een bed in elkaar laten timmeren door de plaatselijke timmerman en is mijn bank vandaag ook gebracht! Zie de foto’s hoe de bank in delen op de bodaboda werd gesnoerd, op een af andere manier paste zelfs ik er nog tussen, gesandwiched tussen de boda-meneer en de planken.
Eigenlijk is het zo’n fijn huisje… dat ik hier maar 5 maanden woon doet me nu al pijn in het hart. Stiekem hoop ik dat ik het kan aanhouden, zelfs als ik weer in Nederland ben, tot ik weer terugkom. Dus mocht iemand denken, hé ik wil het ook eens uitproberen, neem contact met me op! Als ik het huisje nog huur terwijl ik alweer in Nederland ben en er zijn geen andere needgreaters die erin komen, heb je wellicht een heel makkelijke accommodatie in een zorgzame gemeente! Zelfs voor een paar weekjes hulp in hun gebied zijn ze je al heel dankbaar.
Ondertussen hebben Rosa en Willie op een steenworp afstand ook een huisje gevonden. Gezellig om bij elkaar in de gemeente te zijn en elkaar zo makkelijk op te kunnen zoeken!
De gemeente Kitende heeft een fijne eerste indruk gegeven, met name door de grote groep needgreaters die er is. Die zijn hard nodig om dit gebied te bewerken. Het aantal lokale broeders en zusters is niet zo groot en slechts twee zusters, moeder en dochter, pionieren. De moeder is twee maanden geleden begonnen. Grace (moeder) vertelde dat toen dochter Rina de enige pionierster was, ze het erg moeilijk vond partners te vinden in de velddienst. Ze hebben zich rot gebeden voor needgreaters die hun gemeente zouden komen ondersteunen, want ze hadden er niet één. Het resultaat? De verhouding needgreaters en lokale broeders en zusters is nu zowat 1 op 1! Ze zijn Jehovah ongelooflijk dankbaar voor deze overvloedige verhoring op hun gebed om hulp in de prediking en doen alles binnen hun vermogen om de needgreaters te ondersteunen en onderdak te bieden. Sommigen zijn er maar heel kort, anderen blijven wel een jaar.
In de paar weken dat ik hier ben, heb ik ze uit de USA, Zwitserland, Frankrijk en Schotland zien komen en gaan. De lange termijn needgreaters zijn voornamelijk zusters uit de USA en Zwitserland. En ikke, als je 6 maandjes lange termijn mag noemen. Oproep…. BROEDERS, waar blijven jullie nou! We hebben dienaren en ouderlingen nodig, wie gaat voor de nieuwe schaapjes van al die predikende zusters zorgen? Onze needgreater zusters kunnen hun mannelijke Bijbelstudies aan niemand overdragen, hoewel het niet wenselijk is, leiden ze ze toch zelf. Iemand moet het doen…
We hebben nog geen Koninkrijkszaal. Als je komt, zou je verblijf zo maar in de bouwperiode kunnen vallen. Wanneer is nog niet bekend. Er is een stuk land gekocht (op loopafstand van mijn huis) maar het bouwplan en papierwerk eist zijn tijd. Ondertussen vergaderen we in een garage van een gewillige Bijbelstudente, de “Koninkrijkszaal” aan Entebbe road. De studente heet Kevina en haar huis (inclusief garage) heet Kevina House. Dus verwijzen we bij elke uitnodiging om naar de zaal te komen, naar Kevina House :-). Ik voelde me er meteen thuis, het is klein maar grote open deuren, netjes wit geverfd, een schoon onderhouden compound. Koninkrijkszaal waardig! Alweer zo’n voorziening van Jehovah, nadat deze kleine nieuwe gemeente de laan uit was gestuurd door het schoolbestuur van een basisschooltje dat exorbitant hoge prijzen vroeg voor de huur van een klaslokaaltje als vergaderplaats. De garage is een upgrade!
Over de velddienst heb ik nog niet eens verteld, dat komt in het volgende blog wel! Voor de rest… zie de foto’s van mijn eerste indruk van Kitende.
Tot snel!
ENGLISH
Dear friends, is it real? Has one month already passed?!
I had to cross check my calender to believe it. Monday 19th January I left to the hot sweaty equator, today it’s 19th February!
After I had announced joyfully to my people in Holland that I would return to Mbale and had arranged a comfortable place on the missionary compound, I got a message from the landlord just 3 days before my flight. “Sorry, the house has been given to others.” What?! I will spare you the details.
So all of a sudden I a houseless traveller again, just like my friends Rosa and Wilberforce, who had just got a new assignment in Kampala and were searching for a place near Bethel. The first day of their new assignment was … 19th January, the day I would arrive. What a timing!
As we had to surrender ourselves completely to Jehovah’s hands, now that we had no place to stay, Jehovah would not pass this chance of taking care of us! A sweet American couple whom we had met in Mbale and who had moved to Kampala, opened their door wide for us. Not for 1 night, not for 2, but just as long as we needed accommodation. How loving and hospitable, a timely gift!
The first two days Rosa and I looked around for houses, both for them and for me. She showed me some houses that she had seen before when looking for accommodation in Kitende, the congregation to which Wilber and Rosa were assigned to. One house was just what I was looking for, still available and within my budget! Neat, spacious, 2 bed rooms, so it seemed a trustworthy landlady.
It is situated in the middle of the territory, within walking distance from Entebbe road but far enough to demp the noise of the road. I would just have to take a taxi for 500 shilling (0,15 euro) and in 5 minutes I would be at the “Kingdom Hall” which is just at the road side. Perfect!
After 6 nights sleeping under other people’s roofs, I got the key of my new house, hurray!
And how grateful I was for Rosa and Willie to bring me a mattress, as that would be the only furniture in the house for the next week (see pics). And a gas burner to cook on, borrowed from my dear friends.
In the meantime it got a bit more furnished, a local carpenter nearby made a bed for me last week and my couch/day bed just got in today! The pics show how the parts of it were put on a boda motorcycle for transporting it. Even I fitted in the middle, sandwiched by the boda driver and my couch!
I have come to love this house and the location so much that I’m thinking of continuing paying the rent for it while back in Holland after I come back. So… if anyone’s interested to try out Uganda in a comfortable and safe way, feel free to contact me! My house might be just available for you and you’ll end up in a very warm, caring, small congregation that needs your help in the territory a lot! Even a few weeks would be embraced gratefully here.
In the meantime Rosa and Willie have found a temporary place just a few minutes walking away from me. It’s great to still be near each other and serve in the same congregation!
The congregation Kitende has left a good first impression on me. The territory is breathtakingly beautiful and green. Especially on top of one of the many hills where we have a view on Lake Victoria. There’s a large group of needgreaters here, and each one of them is very necessary to cover the territory. The number of local brothers and sisters who make up this congregation is very small, while their territory is huge. Only two local sisters (mother and daughter) are pioneering. The mum started 2 months ago. She (Grace) told me that when daughter Rina was the only pioneer, it was very hard for her to find partners in the ministry. They both prayed and prayed for support in their congregation, as they did not have one single needgreater to help them out. The result? A multitude of needgreaters have come! They are incredibly grateful to Jehovah that he has answered their prayer in such abundant way! They do a lot to help needgreaters to find accommodation and take well care of them.
Some needgreaters are here for only short time, others for a whole year. In these first few weeks, I have seen people from the USA, Switzerland, France and Scotland coming and going. The long term ones are mainly sisters from the USA and Switzerland. And Holland, if I can call 6 months long term... But brothers… where are you?! We are in desperate need of more elders, more servants. Who will take care of the new sheep that all these preaching sisters are bringing in? The needgreater sisters cannot even hand over their male Bible students to brothers, coz there are not enough brothers in the field.
The English and the Luganda congregations in Kitende do not have their own Kingdom Hall yet. A plot has been bought though (very close to my house), so after the plan and the paperwork is ready, construction will follow.
In the meantime we have our meetings in the garage of a willing Bible student: our “Kingdom Hall at Entebbe road. The student is called Kevina and her house including garage are called “Kevina House”. So whenever we invite people to join our meetings, we refer to Kevina House! I felt home straight away, it is small but has been painted clear white and has huge doors that open the garage onto a large, clean, green compound. To me it is Kingdom Hall worthy! It is again one of those provisions from Jehovah, after the congregations had been sent away by the school management of a nursery school nearby where they used to rent a class room for the meetings. The garage is definitely an upgrade!
So far my first impression, next time more a ministry focussed story ;-).
-
19 Februari 2015 - 14:44
Patrick En Perdita:
Hoi Natalie!
Leuk om je verhaal weer te lezen! je kan onderhand wel een boek schrijven erover hihi, heel veel succes in je verdere dienst voor Jah!
Knuffels en liefs aan de gemeente daar!
groetjes Patrick en Perdita -
19 Februari 2015 - 14:49
Dinie En Piet Van Baren:
Het was weer een geweldige aanmoediging om dit verslag te lezen.
Maar goed dat je niet alles van te voren weet hoe het gaat, maar de bewijzen zijn er dat Jehovah voor zijn schaapjes zorgt o.a. d.m.v. broeders en zusters.
Fijn dat je toch een leuk onderkomen hebt gevonden en een fijn predikingsgebied.
Ontvang onze hartelijke groeten en kijken uit naar de ervaringen in het volgende blog -
19 Februari 2015 - 15:01
0mie:
Wat een geweldig verslag en prachtige foto`s Ik hoop dat nog vele je voorbeeld volgen en de mensen daar
een toekomst hoop zullen krijgen.Wat een zegen om Jehovah`s zegen te mogen ervaren..Ondanks dat we je misssen zijn we in gedachten bij jullie needgreaters en wensen jullie allemaal veel zegeningen xxxxx
je Omie -
19 Februari 2015 - 15:24
Natalie Rosien:
PS Kunnen jullie me laten weten of die videos goed afspelen (en niet op zijn kop)? Ik krijg alleen geluid en het lijkt ook op zijn kop... :-(
Natalie -
19 Februari 2015 - 15:35
Maantje:
Genoten van je verslag. Dankjewel om dat in je drukke volle leventje toch nog voor ons te schrijven.
En ja. Ik kon de video's gewoon zien en horen. Het staat op zijn kop, maar zodra je op play drukt is alles goed. Jippie hè ?
Heel veel succes en Jehovah's zegen, Maantje. -
19 Februari 2015 - 15:46
Andreas Van Den Berg:
Big Sis,
Geen beeld en geen geluid.
Wat heerlijk om je zegeningen weer mee te tellen. Bied je nu 'n huisje aan....
Lijkt voor mij 'n strak plan!
Maar, (maar betekent:vergeet wat ik net zei, nu komt wat ik bedoel),
over 'n maand of twee weet ik meer. Dus houd nog geen rekening met mij.
Je bent echt een grote bron van hedendaagse inspiratie, ik bedoel,
"wat doe ik nog hier".
Ga toch voort, ga toch voort tot je rijpheid bloeit, want Jehovah verlangt dat elk in de waarheid groeit!
Ook leuke foto's.
Dankjewel Natalie, Bikkel!
-
19 Februari 2015 - 16:33
Andreas Van Den Berg:
Re: Geen beeld en geen geluid.
Ik heb 'n Mac computer, dus geen windows.
Heb wat andere filmpjes geprobeerd op deze site, geen enkele doet't op mijn
computer.
Bluh Bleh.
:-)
-
19 Februari 2015 - 16:52
Jan En Joyce Hofland:
Hoi Natalie, fijn om weer en teken van leven van je te ontvangen. Wat een gedoe gelijk om woonruimte maar gelukkig overtreft waar je nu zit weer al het voorgaande!! Fijn voor jullie dat er nu "nette" woonruimte beschikbaar is, dus ook voor Rosa en Wilber ;-) Heerlijk dat je zo dicht bij de zaal zit. En positief om te lezen dat er regelmatig broeders en zusters mee helpen bij de prediking in Oeganda. Ja de 3e of 4e? zendingsreis is weer spectaculair begonnen maar je zit weer in de race. Ga fijne ervaringen opdoen, wij doen dat hier ook en we zien uit naar je volgende blog. Rosa en Wilber de hartelijke groetjes en van ons een dikke knuffel. Liefs Jan en Joyce Hofland -
19 Februari 2015 - 16:55
Jan En Joyce Hofland:
Nee helaas doen bij ons de filmpjes ook niet veel...... Komt vast wel goed!!
-
19 Februari 2015 - 17:30
Rob En Bep Van Der Meijden:
Hoi lieverd, dank voor je enige verslag, we genieten er steeds weer van! Wat de filmpjes betreft die komen hier prima over (beeld en geluid) leuk hoor! Wat de zorg van onze Hemelse Vader betreft die is altijd gegarandeerd zolang je hem in liefde dient, zo zie je ook nu weer. Uitziende naar je volgende verslag wensen we jullie heel veel zegen van Jehovah en ook succes in de dienst en met het "inrichten" van je schattige huisje (als wij gezond waren en tegen de hitte konden huurden we het van je, maar helaas) dit is een grapje hoor, ik kan nog geen week van huis! A big hug en kisses from Rob and Bep -
19 Februari 2015 - 17:35
Muffin En Flap:
Hoi hoi hoi! De 2015 blogprimeur is gelijk alweer een succes....... we blijven meegenieten -
19 Februari 2015 - 17:51
Cees Schrama:
Lieve zus
Leuk en aanmoedigend je ervaringen te mogen lezen en je foto's te zien. Prachtig en aanmoedigend.
Als ik dat zo lees dan heb ik ook wel zin om te komen, maar mijn Engels is niet je dat.
Liefs van mij en JHVH's Zegen -
19 Februari 2015 - 18:14
Nadine:
Peeeeep! Heel fijn zo'n verslagje met beeld en geluid (en niet op z'n kop :-) ) vóór zondag, zo is iedereen in Bennekom vast op de hoogte ;-) ! Tot gaggel!! -
19 Februari 2015 - 18:59
Pharmely:
Harstikke leuk Nati,
Heb meteen zin om daar te ondersteunen. Bij ons zijn een stuk of8 in de hulp en willen allemaal in de gewone pioniersdienst. Ik zal de ko een maitje sturen voor advies.
Jehovah's rijke zegen -
19 Februari 2015 - 19:09
Pa:
Natalie,
we hebben al uitgebreid van je gehoord hoe het is, maar met de fotos krijg je meer een beeld.
ik heb wel geluid maar geen beeld met de videos.
ben benieuwd naar je vd ervaringen.
Doe iedereen daar de groeten -
19 Februari 2015 - 19:37
Je Mams:
Hoi lieverd,
Geweldig dat je iedereen weer laat mee genieten!!
Wie weet wie er naar aanleiding van je sappige verhaaltjes ;-) nog de sprong gaan maken........
We houden van je en zijn trots op je!
doei doei , Meissie
-
19 Februari 2015 - 22:48
Semy Paulo:
mooi sucess -
19 Februari 2015 - 23:08
Ron En Marijke:
Hey die Naat, zo zie je maar weer, beproef Jehovah en hij zorgt voor zijn volk. Leuk huisje daar. Wij zien ook nu weer uit naar je ervaringen. Het is wel leuk om daar met een groep te prediken. Doe zeker de groeten aan Wilbur en Rosa. Leuke foto's en de video's doen het perfect, beeld en geluid, zeker de tweede met Lionel Ritchie op de achtergrond.
Groetjes Ron en Marijke. -
20 Februari 2015 - 00:08
Christina:
Hey Natalie!
Leuk je update te lezen! Geloof versterkend om te zien hoe Jehovah voor je zorgt, je leidt naar de juiste plek en je een super huisje geeft (koninkrijkszaalgarage in de buurt, je vrienden op loopafstand én uitzicht op Lake Victoria, zeker benijdenswaardig! en indd als ik je beschrijving lees, een mooiere omgeving dan Nateete). Als het me lukt om in juli te gaan, hoop ik ook een fijn onderkomen te vinden, wie weet wel jouw huisje of toch naar de vuilnisbelt in Nateete ;0) haha) , we shall see. Bedankt voor je levendige verslag, dat smaakt naar meer.. ik kijk uit naar je volgende blog met velddienstervaringen!
liefs christina -
20 Februari 2015 - 05:14
Emilie:
Hey Natalie!!!
Thank you so much for taking the time to translate your blog in English. Just read it and watch your photos and videos and I feel like I travelled a bit with you and got to taste a little bit of your Uganda life :)!!! Awesome!
So happy for you. And congrats for all you do!
We love you ;) -
20 Februari 2015 - 09:31
Margaret:
Lief Naat
Of je nooit daar bent weg geweest (naar nederland) zo klinken je verhalen.
Je bent weer gesetteld daar in een leuk huis en fijn dat je nu in de buurt woont vd br en zr.
Fijn idee voor ons dat je kunt terug vallen op hen als er wat zou zijn en je niet helemaal verlaten ergens zit.
Geniet ervan naat,
Liefs tante mar
-
20 Februari 2015 - 12:24
Ruben Verver:
Natalie wat straal je op al die foto's. Je kan zien dat je het weer reuze naar je zin hebt. Overal die big smile en niet alleen bij jou, maar bij al die brs en en zrs. Heel aanmoedigend te zien wat er daar allemaal met veel blijdschap tot stand wordt gebracht. Je brengt met jouw verslag heel veel vreugde teweeg, daar, maar ook hier. Hopelijk dat ook de nodige broeders er gauw mogen komen. Dankjewel en moge Jehovah al het papierwerk zegenen zodat die koninkrijkszaal er ook snel kan komen.
Veel liefs en groetjes van Ruben en Corry. -
20 Februari 2015 - 22:05
Chantal:
Wat een heerlijk verslag weer! Een heerlijke gemeente, leuk huisje en bovenal de zorg van Jehovah - TOP toch! Ik kijk uit naar de velddienstervaringen. Veel zegen en succes daar, lieve groetjes van ons, voor jou en ook voor Rosa en Wil!
(Ik hoop dat Rosa inmiddels weer opgeknapt is!) -
03 Maart 2015 - 15:23
Kirsten:
Jeetje Naat, wat een start! En wat een mooi huisje heb je gevonden! Je ziet er heel gelukkig uit op de foto's. Echt fijn om te zien. Ik blijf je gezellig volgen hoor, ben nog steeds hardstikke trots op je! liefs, Kirsten -
16 Maart 2015 - 09:30
Denora & Ricardo:
Hoi Natalie!
Het is weer prachtig om te lezen wat je allemaal meemaakt,
je huisje, de velddienst en de broeder en zusters...
Graag lezen we je volgende ervaringen!!!
Lieve groetjes en Jehovah's zegen,
Ricardo & Debora
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
