Nadine terug van weggeweest - de eerste daagjes
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Natalie
08 November 2012 | Oeganda, Hoima
Lieve allemaal!
Hier mijn eerste blogbericht, jippie ik mag ook meespelen!
De reis op vrijdag 2/11 is vlekkeloos gegaan, en ik het vliegtuig zat ik me al te verkneukelen op het rondedansje van twee uffen op de airport. Na m’n visum gescoord te hebben, hobbelde ik de aankomsthal in Entebbe in met al m’n bagage, maar….geen Natalie…geen Rosa….snif!! Maar gelukkig duurde het niet lang of er kwam een bezweet blondje (die 2 uur in de file had gestaan) de aankomsthal instieren, hoeraaaa! Met enige vertraging een extra groot stuiterend rondedansje!!
De 2 dagen die volgen bleven we in Kampala. De eerste overnachting hadden we bij een stel (Dina en Jonas) waarvan Dina uit Denemarken komt (jarenlang daar in het Perzisch veld gediend, kwam aanzetten met foto’s van Farangis, jawel!). Een paar jaar geleden getrouwd met Jonas, uit Rwanda, en nu wonen en dienen ze samen hier, en hebben een soort B&B voor broeders en zusters. De 2 nachten erop sliepen we met Rosa in hun bescheiden huisje (grootste kamertje is niet meer dan 8 m2). Even wennen voor mij, douche en toilet in een buitengebouwtje (gat in de grond, waarin nesten kakkerlakken huishouden die elke avond platgespoten moeten worden, met toch nog het risico al hurkend plotseling oog in oog met een taaie reuzenkakkerlak te staan (uh..zitten), ik spreek uit ervaring…), afwassen en tandenpoetsen buiten… Maar toch, als je het zelf schoon en opgeruimd houdt, went alles best snel eigenlijk, een beetje kamperen zeg maar. Het korte verblijf in Kampala sloten we af met een traditionele diner dansant! Geweldig hoe verschillende delen van relatief klein Uganda zoveel verschillende typisch afrikaanse dansen en kledij hebben, het swingde de pan uit, met die djembé trommels!
Maandag 5/11 vertrokken we naar Hoima. Onderweg was toch echt even een pitstop nodig, dus wij bij een tankstation eraf. Gelijk een stel kerels op ons af: ‘do you want to burn yourselves??!’. Bleek er rook uit de motorkap te komen, vandaar al die mensen die seinden onderweg…en wij maar denken ‘wat moeten ze van ons mzungu’s’. Er was een werkplaatsje bij de tank, dus de auto werd gelijk provisorisch gefixt, maar waarschijnlijk hadden we echt geluk dat we even een tussenstop wilden, doorrijden had waarschijnlijk minder prettig geëindigd… (de auto is inmiddels in Hoima onder handen genomen). Leuk hoor trouwens, dat links rijden over modderweggetjes met enorme kuilen, bobbels en gaten in de weg, dat was mijn debuut in rijden door Afrika! ’s Avonds kwamen we aan in een opgeruimd appartementje op Ssenyonga’s compound. Heerlijk, alles netjes, het eten stond klaar, dus we gooiden onze koffers naar binnen en alle tasjes met boodschappen op de grond, en schoven in the main house aan. Met het fijne idee om na de lange reis niet gelijk uitgebreid te hoeven schoonmaken. Maar zoals gewoonlijk kan je in Afrika er beter niet uitgaan dat iets lang blijft zoals het is… Na het eten stapten we ons appartementje weer in en….één grote mierenplaag op de vloer, krioelend tussen alle tasjes, klimmend over het kruidenrekje, overal! En geen hollandse miertjes he, nee mega-mieren! Platstampen had geen zin met zo’n overmacht. Dan maar adem in en gif sprayen…om vervolgens toch nog de hele vloer te vegen, te schrobben en te dweilen…gloeiende… Dat een verdiende wel een chocomel en kruidnoten uit Holland!
Na dinsdag lekker rustig aan gedaan te hebben, was woensdag mijn eerste velddienstdag in Hoima. Gek hoor, het was echt als vanouds, en relaxed. Al die eerste indrukken van vorig jaar waren er niet, ik kon zo instappen en sommige nabezoeken van Naat herkenden me nog. We zijn eerst naar het actiepunt gegaan, met Brenda (van de naaimachine) en Naat van ‘huis tot huis’ (van erfje met kippen, kindjes, en steenkolen, tot erfje) gegaan. Daarna nabezoeken gebracht, en bijbelstudenten van Naat opgezocht, veel gelopen zoals voorheen, uitgerekend in een wijk met heel veel schooltjes, ja ja, allemaal braaf getrotseerd! Bij een schooltje zaten 2 leraren buiten met een bord eten op schoot te lunchen. Ik dacht, die willen vast ook wel iets lezen. Dus ik gaf ze ieder een Wachttoren en liet ze de nieuwe rubriek zien. Tijdens het uitleggen schaarde zich de onvermijdelijke troep ‘abajunguuuu!!, mzunguuu!!’ gillende kindjes om me heen, de nachtmerrie van vorige keer (alleen toen was ik oververhit en uitgeput). Jammer dat Naat geen foto kon nemen op dat moment, dan had ik nu bewijs gehad, dat ook dit terugkerend verhaal op deze eerste dag geen probleem was! Het geheim: accepteren wat je toch niet kan veranderen. Van de cultuurverschillen, de verschillende kijk op dingen, het fenomeen van mzungu zijn tot de beestjes in huis en kindjes die je dag aan dag zullen blijven nagillen en achternalopen. Accepteren. Of zoals Omid zegt: embrace it! Test doorstaan! Tenminste…vandaag…hihi.
Wat wel anders was dan vorige keer, is dat het klimaat helemaal ontwricht is. Het regent zo hard hier, soms een bui, soms onophoudelijk met onweer. Vandaag moesten we ook van de ene op de andere minuut rennen naar de beschutting van de Koninkrijkszaal waar we gelukkig in de buurt waren. Zittend onder een afdakje en een boom, konden we wel de kans waarnemen om in alle rust een bammetje te eten en nabezoeken te bellen. En we troffen weer andere mensen bij wie ik vrijdag weer terug mag komen om een stukje uit het Waarheid-traktaat mee te bespreken. Elk nadeel heeft z’n voordeel. Bij de volgende enorme regenbui zaten we gelukkig nét binnen bij Betty en Betty. Met de ene Betty (die weg is van onze lectuur want het onderwijst zo goed en dat kan ze goed gebruiken in haar plaatselijke kerk, haha) had Naat de vorige keer al uit het gele boekje gestudeerd, en de andere Betty was een nabezoek van Naat die later met een plaatselijke zuster (Anna) is gaan studeren, leuk he! Daar gaan we vrijdag ook weer naar toe.
Het was een productieve dag, en een goede start! Benieuwd naar morgen!
Zie de foto’s voor wat plaatjes van de dagen zoals ze waren!
Hier mijn eerste blogbericht, jippie ik mag ook meespelen!
De reis op vrijdag 2/11 is vlekkeloos gegaan, en ik het vliegtuig zat ik me al te verkneukelen op het rondedansje van twee uffen op de airport. Na m’n visum gescoord te hebben, hobbelde ik de aankomsthal in Entebbe in met al m’n bagage, maar….geen Natalie…geen Rosa….snif!! Maar gelukkig duurde het niet lang of er kwam een bezweet blondje (die 2 uur in de file had gestaan) de aankomsthal instieren, hoeraaaa! Met enige vertraging een extra groot stuiterend rondedansje!!
De 2 dagen die volgen bleven we in Kampala. De eerste overnachting hadden we bij een stel (Dina en Jonas) waarvan Dina uit Denemarken komt (jarenlang daar in het Perzisch veld gediend, kwam aanzetten met foto’s van Farangis, jawel!). Een paar jaar geleden getrouwd met Jonas, uit Rwanda, en nu wonen en dienen ze samen hier, en hebben een soort B&B voor broeders en zusters. De 2 nachten erop sliepen we met Rosa in hun bescheiden huisje (grootste kamertje is niet meer dan 8 m2). Even wennen voor mij, douche en toilet in een buitengebouwtje (gat in de grond, waarin nesten kakkerlakken huishouden die elke avond platgespoten moeten worden, met toch nog het risico al hurkend plotseling oog in oog met een taaie reuzenkakkerlak te staan (uh..zitten), ik spreek uit ervaring…), afwassen en tandenpoetsen buiten… Maar toch, als je het zelf schoon en opgeruimd houdt, went alles best snel eigenlijk, een beetje kamperen zeg maar. Het korte verblijf in Kampala sloten we af met een traditionele diner dansant! Geweldig hoe verschillende delen van relatief klein Uganda zoveel verschillende typisch afrikaanse dansen en kledij hebben, het swingde de pan uit, met die djembé trommels!
Maandag 5/11 vertrokken we naar Hoima. Onderweg was toch echt even een pitstop nodig, dus wij bij een tankstation eraf. Gelijk een stel kerels op ons af: ‘do you want to burn yourselves??!’. Bleek er rook uit de motorkap te komen, vandaar al die mensen die seinden onderweg…en wij maar denken ‘wat moeten ze van ons mzungu’s’. Er was een werkplaatsje bij de tank, dus de auto werd gelijk provisorisch gefixt, maar waarschijnlijk hadden we echt geluk dat we even een tussenstop wilden, doorrijden had waarschijnlijk minder prettig geëindigd… (de auto is inmiddels in Hoima onder handen genomen). Leuk hoor trouwens, dat links rijden over modderweggetjes met enorme kuilen, bobbels en gaten in de weg, dat was mijn debuut in rijden door Afrika! ’s Avonds kwamen we aan in een opgeruimd appartementje op Ssenyonga’s compound. Heerlijk, alles netjes, het eten stond klaar, dus we gooiden onze koffers naar binnen en alle tasjes met boodschappen op de grond, en schoven in the main house aan. Met het fijne idee om na de lange reis niet gelijk uitgebreid te hoeven schoonmaken. Maar zoals gewoonlijk kan je in Afrika er beter niet uitgaan dat iets lang blijft zoals het is… Na het eten stapten we ons appartementje weer in en….één grote mierenplaag op de vloer, krioelend tussen alle tasjes, klimmend over het kruidenrekje, overal! En geen hollandse miertjes he, nee mega-mieren! Platstampen had geen zin met zo’n overmacht. Dan maar adem in en gif sprayen…om vervolgens toch nog de hele vloer te vegen, te schrobben en te dweilen…gloeiende… Dat een verdiende wel een chocomel en kruidnoten uit Holland!
Na dinsdag lekker rustig aan gedaan te hebben, was woensdag mijn eerste velddienstdag in Hoima. Gek hoor, het was echt als vanouds, en relaxed. Al die eerste indrukken van vorig jaar waren er niet, ik kon zo instappen en sommige nabezoeken van Naat herkenden me nog. We zijn eerst naar het actiepunt gegaan, met Brenda (van de naaimachine) en Naat van ‘huis tot huis’ (van erfje met kippen, kindjes, en steenkolen, tot erfje) gegaan. Daarna nabezoeken gebracht, en bijbelstudenten van Naat opgezocht, veel gelopen zoals voorheen, uitgerekend in een wijk met heel veel schooltjes, ja ja, allemaal braaf getrotseerd! Bij een schooltje zaten 2 leraren buiten met een bord eten op schoot te lunchen. Ik dacht, die willen vast ook wel iets lezen. Dus ik gaf ze ieder een Wachttoren en liet ze de nieuwe rubriek zien. Tijdens het uitleggen schaarde zich de onvermijdelijke troep ‘abajunguuuu!!, mzunguuu!!’ gillende kindjes om me heen, de nachtmerrie van vorige keer (alleen toen was ik oververhit en uitgeput). Jammer dat Naat geen foto kon nemen op dat moment, dan had ik nu bewijs gehad, dat ook dit terugkerend verhaal op deze eerste dag geen probleem was! Het geheim: accepteren wat je toch niet kan veranderen. Van de cultuurverschillen, de verschillende kijk op dingen, het fenomeen van mzungu zijn tot de beestjes in huis en kindjes die je dag aan dag zullen blijven nagillen en achternalopen. Accepteren. Of zoals Omid zegt: embrace it! Test doorstaan! Tenminste…vandaag…hihi.
Wat wel anders was dan vorige keer, is dat het klimaat helemaal ontwricht is. Het regent zo hard hier, soms een bui, soms onophoudelijk met onweer. Vandaag moesten we ook van de ene op de andere minuut rennen naar de beschutting van de Koninkrijkszaal waar we gelukkig in de buurt waren. Zittend onder een afdakje en een boom, konden we wel de kans waarnemen om in alle rust een bammetje te eten en nabezoeken te bellen. En we troffen weer andere mensen bij wie ik vrijdag weer terug mag komen om een stukje uit het Waarheid-traktaat mee te bespreken. Elk nadeel heeft z’n voordeel. Bij de volgende enorme regenbui zaten we gelukkig nét binnen bij Betty en Betty. Met de ene Betty (die weg is van onze lectuur want het onderwijst zo goed en dat kan ze goed gebruiken in haar plaatselijke kerk, haha) had Naat de vorige keer al uit het gele boekje gestudeerd, en de andere Betty was een nabezoek van Naat die later met een plaatselijke zuster (Anna) is gaan studeren, leuk he! Daar gaan we vrijdag ook weer naar toe.
Het was een productieve dag, en een goede start! Benieuwd naar morgen!
Zie de foto’s voor wat plaatjes van de dagen zoals ze waren!
-
08 November 2012 - 15:23
Andre En Angelique:
t'eerst!
Hey uffies, als vanouds weer bij elkaar :-p Veel plezier daar samen en blij te horen dat t veld daar zo productief is. Geniet van de krudnoten! (ik moet gauw weer naar de NL winkel hier )
Groetjes uit Oz!
-
08 November 2012 - 15:23
Andre En Angelique:
t'eerst!
Hey uffies, als vanouds weer bij elkaar :-p Veel plezier daar samen en blij te horen dat t veld daar zo productief is. Geniet van de krudnoten! (ik moet gauw weer naar de NL winkel hier )
Groetjes uit Oz!
-
08 November 2012 - 15:50
Ydwine:
Oke dit keer ben ik niet de eerste die reageert :)
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen. Doe een dikke knuffel aan naat en ook aan jezelf. Mis je in de zaal en hoop je snel weer te zien. 3 december begin ik bij mijn nieuwe baan en de maandag wordt mijn vrije dag. Ben je ook weer op de hoogte hihi
Geniet met volle teugen, Jehovah's Zegen!
xxxx
Ydwine (en Janherman natuurlijk) -
08 November 2012 - 15:52
Ada Heerschap:
Leuk om de verslagen weer te lezen.Ik ben toch blij dat ik bij elke toiletgang geen beesten moet doodspuiten.Maar het is denk ik een hele belevenis om daar te zijn en de geestelijke openheid mee te maken van de mensen.Hier worden we wel eens moe van de gevangenis waar mensen in zitten wat het geloof betreft.Moeilijk om ze daaruit te krijgen.
Hopenlijk kunnen jullie veel mensen daar helpen.Veel sukses,Jehovahs zegen en de groeten aan Mirjam en Henri van ons uit Zonnemaire. -
08 November 2012 - 16:45
Ron En Marijke:
Hè, geweldig dat jullie weer samen zijn. En we weer de smakelijke ervaringen kunnen lezen.Ons kunnen inleven in jullie ervaringen. Een zegenrijke tijd toegewenst. En Jehovahs zegen. Tot gauw. Dikke knuffff. -
08 November 2012 - 17:06
Kim:
He Nadine,
Mooi,Je bent goed aangekomen!
Geniet van de leuke ervaringen en natuur.
Dan bedoel ik niet de beestjes eh ja die mieren zagen er niet heel klein uit...
Ik weet nog niet of ik een foto van die reuze kakkerlakken wil zien.
Leuk om je bericht te lezen uit het verre Uganda.
Handig dat internet enz. genieten wij ook een beetje met jullie mee (:
xxx
-
08 November 2012 - 17:14
Andreas Van Den Berg:
Hurkend excrementeren!? dan kan je al doende niet mediteren,...toch, ...en das nou juist zo ontspannend!
Kom wel met een visueel dilemma te zitten na dit soort bekentenissen.
Geniet daar zussies!
Andreas. -
08 November 2012 - 21:04
Toos.jeysman:
Hoi lieve uffen dat was een spannende aankomst.Hoe krijgen die dansers het voor elkaar zoveel van die torens op hun hoofd,hebben ze vierkante hoofden?. Fijn dat je al zoveel vreugde in de dienst heb.ga zo door en maak nog veel Ugandezen gelukkig doordat ze Jehovah leren kennen.Voor allebei een dikke knuffel tot mails. liefs Omie -
09 November 2012 - 08:29
Loïs Van Heukelom:
Hej Nadine en Natalie! Leuk weer wat van jullie te horen!
Het raakt me iedere keer enorm!!
Geweldige ervaring! Geniet van daar en elkaar!
En die foto trouwens met die studies die geleid worden bij de zaal is echt heel leuk zeg!! Zo niet Nederlands :)
Liefs van familie van Heukelom -
09 November 2012 - 13:18
Garc:
Heey meiden!
Geweldige verhalen! Ga zo door ;)
Veel liefs, Garc -
09 November 2012 - 15:35
Mama:
Fijn dat jullie er zo ontspannen uitzien!! Het bevalt dus weer goed : )
Het is weer genieten van het verslag,weer de ouderwetse uffentaal en doorspekt met humor!!
Is weer lekker lezen zo!
Geniet van jullie tijd samen,over een paar weken horen we de verhalen weer live.
allle liefs en xxxxxx jullie Mams
-
09 November 2012 - 15:37
Margaret Jeijsman:
Hoi Uffies,
Fijn dat Nadine er ook is, het is nu weer als vanouds 2 uffen in Afrika.
Die ervaringen daar wat velddienst betreft zijn leuk en weer eens wat anders dan hier in Nederland
dat zou ik ook weleens mee willen maken, wat ook anders is is de toilet en dat wil ik niet meemaken,
hurken en beestjes beeeeehhhhh.
Veel plezier uffen
tante Mar
-
09 November 2012 - 17:39
Diny En Henk:
Lieve Nadine en Natalie,
Hartelijk dank voor jullie verslag. Volgens ons..... heeft Jehovah er voor gezorgd, dat jullie een pitstop moesten maken, want hij heeft nog zo veel voor jullie te doen daar en anders hadden jullie daar met een uitgebrand autotje gezeten. Dat kan toch niet! Ontspanning nemen jullie ook en dat verdienen jullie, lekker genieten van die schitterende dansen en kleding! Zusjes heel veel succes verder en Jehovah's zegen. Wij zien weer uit naar het volgende verslag.
Liefs Diny en Henk. -
09 November 2012 - 20:23
Dirk En Christina,:
geweldig weer t lezen over jullie werk voor jehova h en ook jullie geweldge mentalieteit om de dingen, te accepteren hoe de dingen zijn ,daarom zijn jullie daar nodig,groetjes en tot t volgende verslag.
-
09 November 2012 - 21:32
Trudy:
Lieve Nadine, Lieve zussen,
Goed om te horen dat je een goede reis hebt gehad en veilig (!) in Hoima bent aangekomen.
Zoals gewoonlijk heb ik weer genoten van je/jullie verslag en foto's. Jullie huisje ziet er wel
prettig uit, maar al die ongewenste huisdieren klinkt wel erg naar.
Ik wens jullie veel plezier met elkaar, fijne velddienst en Jehovah' s zegen.
Liefs, Trudy
-
09 November 2012 - 23:16
Jan En Joyce Hofland:
Hey Natalie en Nadine, Gezellig dat jullie weer gezellig samen zijn! De verhalen over de beestjes trekken mij trouwens niet echt aan.... Maar het doel waarvoor jullie daar zijn is echt hartverwarmend. We hopen nog veel leuk aanmoedigende verhalen te lezen. Ook fijn dat jullie studies en nabezoeken hebben. Geniet van de mooie en leuke ervaringen en van de Oegandeese natuur. Wij blijven jullie volgen. Veel succes in de dienst en Jehovah's zegen bij jullie "zendelingenwerk". Knuffel, Jan en Joyce -
10 November 2012 - 16:29
Carla En Wim Ritmeester:
Hallo Nathalie en Nadine, van jullie tante jullie 'reisverslag link' gekregen. Heerlijk om zo te kunnen zien dat Jehovah op deze wijze geloofd en geprezen wordt. Ga zo door en geniet nu het nog kan van jullie tijd daar en breng het woord (2Tim.4:2) en zoek naar elk zachtmoedig mens. Jehovah's zegen en veel liefs uit Zwijndrecht.Wim en Carla -
10 November 2012 - 19:14
Thom En Liesbeth Jaspers:
Lieve Nadine en Nathalie,wat is het geweldig om jullie ervaringen telezen,Fijn dat jullie zo veel studie,s hebben.
Wij wensen jullie Jehovah,s zegen toe,
Liefs Thom en Liesbeth -
11 November 2012 - 16:02
SAP:
geweldige verhalen en leuke foto's!vooral de eerste foto ;-) small world!
Dikke kus biggetjes xxxx
-
11 November 2012 - 20:33
Marco En Natascha Van Eijsden:
wat een spannende avonturen, alleen al links rijden lijkt me heel moeilijk, 1 keer gedaan maar vond het niets, steeds nadenken bij het autorijden brrrrrrrrrr.
spannend met die mieren, zijn er wel veel he, en slapen met klamboe, kunnen jullie wel goed slapen daar?
leuk al die studie's die buiten de zaal worden gehouden, en leuk dat je nog herkend werd bij de nabezoeken na een jaar.
goede instelling , accepteren wat je niet kan veranderen, daar kunnen we in ned ook nog van leren.
veel plezier nog daar
gr marco en natas -
12 November 2012 - 13:59
Cees Schrama:
Hoi Zusjes!!!
Kreeg net via skyp jullie site door van Andreas v/d Berg. Dus maar even lezen hoe hety jullie tort nu is vergaan. JHVH's Zegen bij julie harde werk. Zal jullie regelmatig volgen vanuit Brasil.
lieve groeten
Cees -
12 November 2012 - 19:20
Gitta Van Dam:
Hey meiden!
Wat een heerlijk enthousiast verhaal, met hele leuke foto's! (op de platgespoten mieren na, dan).
Jullie zien er hartstikke goed en relaxed uit, dus zo gek is het afrikaanse leven nog niet?!
Mooie ervaringen ook, van de verschillende studie's die jullie daar hebben!
Ga zo door, Jehovah's zegen in de dienst,
Liefs, Gitta & Ries
-
12 November 2012 - 19:44
Debora:
Hoi Zussies!!!
Wat leuk dat jullie nu samen kunnen werken aan dit prachtige project! Ik wens jullie een hele goede tijd toe en vooral Jehovah's zegen bij alles wat jullie doen!!!
Groetjes Debora -
15 November 2012 - 13:51
Kirsten:
Prachtige foto's weer en heerlijk dat jullie weer even samen zijn. Geniet ervan!
Liefs, Kirsten -
15 November 2012 - 17:27
Myrthe:
En ze kunnen daar ook mooi Nederlandse haartjes knippen zo te zien :) nice! Geniet van jullie tijd saampjes, want gedeelde vreugde is minstens dubbel zo groot! Big hug (hihi) -
03 December 2012 - 14:42
Jan En El Ten Have:
Weer een enerverend verslag. Je ziet het helemaal voor je zo levendig (vergeten de mieren en kakkerlakken even). Zijn zelf net terug uit Zuid Afrika en hebben de sfeer geproefd. Maar niet zo heftig gelukkig want dat trekken 'touristen' zoals wij niet. Hartelijke groet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
